اینم یڪے دیگ ازاثــرات ڪرونا
ویرایش توسط ❤نازدُخت?❤ (1399/1/12 , 15:27) [1]

قرنطینه

شبها غليظتر اند. از فكر، از سكوت و اندوه حتى!
آدمى را كاش خصيصهى "صبر"اش بيشتر از نابسامانى هاى ذهن و خيرگى هاى چشمانش باشد..... انسان صبور، انسان آرام و خوشبخت اين فصل از سال است...


سیامک تقیزاده

ﺩَﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻋِﻠّـﺖِ ﻟَﺒﺨﻨﺪ ﺷَﻮﯼ ،
ﻭَ ﺩِﻟﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﻻﺕ ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻏَﻢ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ
ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ، ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ
ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻠﺦ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﮐﻨﺪ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺁﻏﺎﺯ

هو و وف خدایاشکرت

و اینک خواب مارا میرباید

به یه مرد ایرانی میگن : نماز میخونی؟ میگه عادت ندارم?
میگن : روزه میگیری؟ میگه طاقت ندارم?
میگن : مسجد میری؟ میگه وقت ندارم
میگن : خیرات میکنی؟ میگه درآمد ندارم?

میگن : صیغه میکنی؟ میگه آره بابا دیگه کافر که نیستم !!!!?

به افتخار همه ی مردای ایرانی که هنوز ذره ای ایمان تو وجودشون هست.✌?

ایرانیا اگر از کرونا نمیرند

از غصه ی اینکه «معلما بیکار تو خونه نشستند و حقوق میگیرند»
دق میکنن و میمیرن
ویرایش توسط ***mahhsa*** (1399/1/12 , 00:23) [2]

مکالمه ما و مسئولین :?



گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سرآید..
گفتم که نان گران شد، گفتا گرانتر آید!

گفتم ز نرخ قصاب، فریاد ما بلند است..
گفتا که گوشت کم خور، تا حاجتت بر آید!

گفتم چرا کم است این، یارانه های نقدی..
گفتا خموش غافل، این نیز هم نیاید!

گفتم که از گرانی، جانم به لب رسیده..
گفتا تحملش کن، تا جان تو درآید...!! ?

دوستم بعد از یک سال پیام داده :
سلام درس رو ول کردم ، زنم رو هم طلاق دادم ، ورشکست شدم تو چه خبر ؟



منم واسه اینکه کم نیارم گفتم : سلام ، من پارسال فوت کردم ??

از آمدنم نبود گردون را سود

وز رفتن من جاه و جلالش نَفُزود

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نَشُنود

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود


?حکیم عمر خیام

قباد : به جون امیدت قسم بخور که دیگه بهش فکر نمی کنی.

شهرزاد : من بهت دروغ نمیگم قباد، خاطره ها که نمی میرن، می میرن؟ این اتاق تاریک ذهن، آزادترین جای جهانه، همه چی از توش میاد و میره، فکر رنگ خیال خاطره. مهم اینه که چیو نگه می داری چیو می ریزی دور. من اینو یاد گرفتم قباد.

قباد : شهرزاد نمی دونی بدون، من با تو چیزایی پیدا کردم که هیچوقت تو زندگیم نداشتم. نمی خوام از دستش بدم.

چقدر کلمه «سابق» عجیبه. عشق سابق، خونه سابق، آدم سابق. یه جوریه انگار داریم به جای زخمهامون نگاه میکنیم