جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است.
- ویکتور هوگو❤

قورباغه رو روي تخت طلا هم بشوني
باز میپره تو مرداب!
حکایت بعضي از آدما هم همینه! ↜

یه روز آدمایی که میترسیدی از دست بدی رو خودت حذفشون میکنی.

1

و يخذلك من أخبرته انك إكتفيت من الخذلان..

و [در آخر]، همانکسی رهایت میکند که به او گفته بودی «از رها شدن خستهای»

به هرکس که مینگرم در شکایت است
در حیرتم که لذت دنیا بکام کیست؟؟؟!!

و قسم به روزی ک دلت را شکستن و تو سکوت کردی!!!
و با دستانت تکه های دلت را جمع کردی و گذشتی از آنکه دلت را شکست و گذاشت و گذشت!!

اشک ها کلماتی هستند که قلب نمی تواند بگوید❤
ویرایش توسط جک اسمیت (1401/4/6 , 10:34) [1]

در اکثر مواقع
پشت یه صورت شاد
قلبی زخمی و خسته قرار دارد!!

قاضی خداست؛
شخصی در كاباره ميميرد و شخصی ديگر در مسجد! شاید اولی برای نصیحت داخل رفته بود و دومی برای دزدیدن کفشها
پس انسانها را به میل خود قضاوت نکنیم...

خدایا شکرت

انقدر قوی باش که
بتونی رها کنی
و انقدر عاقل باش
که بتونی برای چیزی که
لیاقتشو داری
صبر کنی


شب بخیر ??

یه روزی هم میرسه که ما دیگه سکوت میکنیم
اون وقته ک میفهمید چقدر درکتون کردیم
و شما چه دیر فهمیدید معنای خسته شدن و از خودگذشتگی رو!

دلم واسه روزایی که خیلی زود آدمارو باور میکردم تنگ شده،الان خودشون رو بندازن زیر قطار بازم میگم فیلمشونه.

یادت باشه تو بدترین شبای عمرت
نه دوستی کنارته
نه آشنایی
نه فامیلی
نه همسایه ای
فقط خودتی و اونی که تو آینه میبینیش

پ به خودت و اونی که تو آینه هست بزرگترین احتراماتو بزار که تنها خودتی که بکار خودت میایی

#شبتون پر آرامش و شادی

من از درای بسته بیزارم

همین روزها اتفاقاتِ خوب خواهند افتاد درست، وسطِ روزمرِگی هایمان...
دلخوشی ها راهشان را گم خواهند کرد و این بار به سمتِ ما روانه خواهند شد...
شب هایی را می بینم که از خستگیِ شادی و لبخندِ روزهایمان می خوابیم و صبح هایی که با اشتیاقِ دلخوشی هایِ تازه بیدار می شویم...
من شک ندارم یکی از همین روزها همه چیز درست خواهد شد...

ولی از یه جایی به بعد دیگه برات مهم نیست فلانی پشت سرت چی گفته، یا فلانی چی راجبت فکر میکنه، اینجا یا اونقدر بزرگ شدی که یاد گرفتی خودتو درگیر اینا نکنی ، یا اونقدر تو مشکلاتت غرقی که دیگه جا برای اینجور فکرا تو سرت نداری.

که اتفاقاتی که دوستشان نداریم یا آدمها را عصبانی میکنند یا ناراحت،
و فرق زیادی بین ناراحتی و عصبانیت است،
که عصبانیت به زمان کمتر میشود
و ناراحتی به زمان زیادتر،
که عصبانیت کوتاه و تیز است
و ناراحتی طولانی و کُند،
که عصبانیت آدم را آدم دیگری نمیکند و فقط آدم را واقعیتر از آن چیزی که باید و هست میکند
و ناراحتی تغییری همیشگیست در آدم بی آنکه دیده شود و تنها همه چیز آدم را غیرواقعی و ساختگیتر از تمام آن چیزی که پیشتر بود میکند...