روزگار عجیبی شده است؛

حتی وقتی میخندیم
منظورمان چیز دیگریست،
وقتی همه چیز خوب است
میترسیم،
ما به لنگیدن یک جای کار
عادت کردهایم!

بیشتر مردم خوبند به شرط این که بدانیم روابط خود را با آنها چگونه تنظیم کنیم...
وقتی حرف میزنیم
بیشتر میخواهیم خودمان را قانع کنیم تا دیگران را...
کسی که قانع شده باشد
کسی که به اندیشه های خود ایمان داشته باشد، اصلا حرف نمیزند...


فريدون تنكابنی

تاتهش باهم

دوست دارم?

دیگر با کسی بحث نمیکنم
به دیگران به خاطر بی احترامی هایشان
چیزی نمی گویم ، نه بخاطر اینکه احمقم
بخاطر اینکه فهمیده ام
خیلی ها کمتر از آن هستند که
بخواهم کلماتم را حرامشان کنم

ﺯﻧﻪ ﺗﻮﺧﻮﺍﺏ ﮔﻮﺯﻳﺪ ﺻﺒﺢ
ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ
ﮔﻔﺖ ﺩﻳﺸﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ تو قرعه کشی بانک
206ﺑﺮﺩﻡ .
.
.
.
ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ ﺩﻳﺪﻡ
ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ ﻳﻪ ﺑﻮﻗﻲ ﻫﻢ
ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﺯﺩﻱ?
??????

آيفون ١١ پرو

......

یکی اومدتو پی ویم گفت چقدر پست های سیاسیت باحاله آدرس بده یه جایزه کوچیک برات بفرستم ?

منم خواستم ثواب کنم آدرس همسایمون که بدبخت خیلی نیازمند بودرو دادم ?

امروز دیدم کردنش تو گونی بردنش ??

سهراب منو حلال کن????

....

?"زندگی، مثلِ نخ کردن سوزن است. گاهی بلد نیستی چیزی را بدوزی، اما چشم هایت آن قدر خوب کار می کند که همان بار اول سوزن را نخ میکنی.
اما هرچقدر پخته تر می شوی،
هرچقدر با تجربه تر میشوی،
هرچقدر بیشتر یاد می گیری که چگونه بدوزی،
چگونه پینه بزنی،
چگونه زندگی کنی؛
تازه آن وقت چشمانت دیگر سو ندارد!...
زندگی همیشه یک چیزی اش کم است...
مشکل اینجاست،
وقتی که هم بلدی بدوزی
هم چشم هایت سو دارند؛
تازه آن موقع می فهمی، نه نخ داری، نه سوزن."

بعضیهایمان یک مرتبه بیدار میشویم، بعضی آهسته و بعضی هیچوقت. اما اگر بیدار شویم، دیگر فکر و نظر دیگران هیچ تأثیری در حالمان ندارد. اینکه وقتی ما را میبینند چشمانشان برق بزند، یا برعکس، پرههای دماغشان با نفرت باز و بسته شود، هیچ اهمیتی ندارد،
مهم فقط این است که خودمان جلوی آینه که میایستیم چه میبینیم...


سمت تاریک کلمات
حسین سناپور

لنتیا صب بخیر

تنهایی قشنگ تره...

هواپیما در ایران

مبدا: فرودگاه مهر آباد
مقصد: تا هرجایی که موتور هواپیما اجازه بده

اینکه به مردم بدی کنی و از خدا طلب بخشش کنی
.
.
.

.
.
مثل اینه که بشاشی تو شلوارت، پیرهنتو عوض کنی.

دیگه فلسفی تر از این نمیتونستم پست بذارم???

انسان ها همیشه " بت " می سازند ....
بعضی ها با " سنگ و چوب "
عده ای با " باورهایشان "

اولی ترسناک نیست ، چون با یک تبر در هم می شکند !
ولی دومی بلایی است که هیچ جامعه ای از آن مصون نمانده است !

پس بشکن ...
باورهایی را که از تو یک زندانی ساخته است بی آنکه بدانی !!!!

پرنده ای که "پرواز " بلد نیست ....
به " قفس " می گوید؛
" تقدیر؟؟؟؟؟