کاش همه دستا نمک داشتن ....

من که نمیگم چشمات واسه من باشه
یا براش باید یا نباید بیارم
ولی میگم حیفه...
حالا که این همه به دلم نشسته
حالا که بعد این همه سال
چِشمام اهلیِ یه نگاه شده؛
که هروقت با دیدنشون
یادِ معلم مهربونِ اول دبستانم میوفتم
که مابینِ شلوغی های زندگیم ؛
تصویرِ چشمای مهربونت
جلوی چشمام رژه میرن و
حواسم و از خستگی پرت میکنن...
حالا که غرق میشم تو
سیاه چاله یِ چشمات؛
خودمو توشون نبینم....!
من میگم حیفه ...
چشماتو میگم!
حیفشون نکن!
بزارشون امانت پیشِ خودم.
وگرنه من که اعتراضی ندارم
عادت کردم
به تنهایی سپری کردنِ روزگارم؛
من میگم بزار چشمام
با نگاهت کامل بشه.
جلوی تقدیرشونو نگیر
هِی چوب لایِ درزِ این حس نزار؛
میگم اگر در حقِ نگاهِ خودت
بی رحمی؛
سنگدلی ؛
جلویِ علاقه تو گرفتی
و نمیزاری...
لااقل به چشمای من
رحم کن که با چشمات
داره راه میاد...

"ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم
ولی به دنبال لذت بردن می گردیم
باید پذیرفت
که تنها راه ادامه دادن
لذت بردن از رنج هایی ست که می کشیم ."

بالاخره یکیو پیدا میکنی که داستان زندگیتو درک میکنه و ازت مراقبت میکنه
چون نمیخواد دوباره اون درد هارو تجربه کنی.....

داشتم فكر ميكردم به همين روزهايم
در سال قبل..
اينكه براى چه چيزهايى كه دلم بيقرار بود و حالا نسبت به آنها بى تفاوتم..!!
ميدانيد چه ميخواهم بگويم..؟
ميخواهم بگويم :
زياد از غصه ى امروز دلتان نگيرد..!!
شايد يك سال ديگر؛
يادآورى اش برايتان خنده دار باشد..!!

قطعا" نگهداشتنِ حرمتِ شخصی که بهش علاقه داری از صدبار بیان دوستتدارم بهتره

بیا و بعضیا رو فر بده که زندگیه هر دوتامون بد سیاه و کدره
انگاری بی تو فقط برف میاد و زلزله بیا کنار من دوباره سختیارو جر بده... 1

ما زندگی نکردیم
گیر کردیم تو زندگی?

✌

دیگه حس و حال عاشقی ندارم!
توی قلب هیچ کسی؛ جایی ندارم
با همه قهرمو هیچ کاری ندارم؛ من دیوونه دیگه نایی ندارم!
من دیوونه رو از دست خودم دور کنین!
من افسرده رو به عاشقی؛ مجبور کنین!

چنتا سوال داشم ازتون بچع ها کع واقن دارن منو عذاب میدن ای فکرا
سوال اول؛ تناسخ واقعیتع؟
سوال دوم: خدایان مصر باستان حقیقت دارن؟
سوال سوم: خدا ع زندگی و مرگ ما چع سودی میبرع؟
سوال چهارم:چرا من گاهی ساختمونارو میبینم میگم وای چع دنیای وحشتناکی..
سوال پنجم: ادم میتونع دین خاصی داشتع باشع اما خودش ندونع؟؟

توصیف افراد در ایران:

آن کس که بداند و بداند که بداند
باید برود غاز به کنجی بچراند

آن کس که بداند و نداند که بداند
بهتر برود خویش به گوری بتپاند

آن کس که نداند و بداند که نداند
با پارتی و پول خر خویش براند

آن کس که نداند و نداند که نداند
در پست ریاست «ابدالدهر» بماند?

...

و زندگی شادی های کوتاهِ ما بود، میانِ غم هایی ممتد و پایان ناپذیر ...

مهم نیست چقدر سخت باشه
تو قول بده نا اُمید نشی : ) ?

یاد من باشد دم صبح
جور دیگر باشم
بد نگویم به هوا، آب، زمین
مهربان باشم، با مردم شهر
و فراموش کنم، هر چه گذشت
خانه ی دل، بتکانم از غم...??

# فریدون مشیری

شبتون پرتقالی...

گاهی وقتا آدم فقط خودش میتونه بفهمه
که چقدر دیگه اون آدم سابق نیست؛1