بعضی وقتا\دلت/جوری میگیرع ک حتی گریع عم آرومت نمیكنع:[

حالم خوبه قلبم عین ساعت میکوووبه

دل ز هرچی ترسید عاقبت همان شد!

به کسی که تلاش میکنه تا از دستت بده،
کمک کن!

اونجایی که حس کردی کسی نیست.
اونجایی که تو اشکات غرق شدی.
اونجایی که لبخند از یادت رفت.
اونجایی که خسته شدی...
دقیقا همون موقع ها به من فکر کن.
من اینجا منتظرم تو بیای بغلم و...
غماتو بذاری رو دوش من☺

همچنان به زندگی ادامه میدهم،
اما آوای قلبم،
به زیبایی روزهای گذشته نیست.

اها.

وقتی بازنده نبردی داخلی در ذهن خودمان شدیم؛ دیگر هیچ شکستی عجیب نیست.

یكی نوشت,یكی خوند;
یكی مرد یكی موند...
حالا من مینویسم ط بخون من میمیرم,
ط بمون...(:

گفتن عشقومعنی كن منم گفتم
عشق فقد یک كلام
میگم پدر وصلام
تنهامردی ک ط دنیاقبولش دارموعاشقشم بابامع
(مح كربان پشمی سرا)

چ خوبه این آهنگای قدیمی
ویرایش توسط 𝑺𝒂𝒓𝒂 (1404/2/8 , 08:12) [1]

«مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّه»
دیدی وقتی پر از نا امیدی میشی بعد یهویی یه خوشحالی میاد تو دلت؟
اون خداست...

بندرعباس در خون و آتش. هرمزگان داغدار است

ﻛﺒﻮﺗﺮ دﻟﻢ از ﻟﺐ ﺑﻮم دﻟﺖ ﻧﻤﻴﭙﺮه…
ﺑﻴﺨﻮد ﺳﻨﮓ ﻣﻴﺰﻧﻰ ﺑﻪ ﭘﺮم!☺

دل بندر در آتش سوخت. هرمزگان تسلیت

"یا رَبَّ اِنَّ لَنا فیکَ اَمَلاً طَویلاً کَثیراً"

خدایا ما روتو خیلی حساب کردیم...

تمام این روزها، این ساعتها، این دقایق بیرحم، بیمعنی شده اند.
خسته ام، نه از دیگران، که از خودم.
خسته از بی پایانی این تلاشها که هیچوقت به هیچ جایی نمیرسد.
من در این دنیای بیرحم، هیچ چیز را نمیفهمم، هیچ چیز برایم ارزش ندارد.
چیزی برای دوست داشتن باقی نمانده.
حتی این بدن، که سالها در کنارم بوده، دیگر برایم غریبه است.
احساس میکنم که تمام چیزهایی که از آنها به روزگار گذشته وابسته بودم،
تمام آنها اکنون برایم پوچ شده اند.
و در این لحظه ی بی پایان، من چیزی جز یک روح خسته نیستم،
که در میان همه چیز، گم شده است.