شبتون پرتقالی

گویند که خدا همیشه با ماست
ای غم ، نکند خدا تو باشی ؟!!

مولانا حسودانه میپرسد: «جانِ جهان! دوش کجا بودهای؟» بعد خودش را دلداری میدهد: «در دل ما بودهای». بعد سعی میکند دلِ محبوب را نرم کند: «آه که من دوش چهسان بودهام!» و باز حسادت هجوم میآورد: «آه که تو دوش که را بودهای!» و دوباره خودش را دلداری میدهد: «در آغوش قبا بودهای.»

وقتی دلت گرفته بود ولی بغض نکردی یعنی بزرگ شدی وقتی از تموم دنیا رنجیدی اما با کسی دردودل نکردی یعنی بزرگ شدی و وقتی دیگه از تنها شدن نترسیدی یعنی بزرگ شدی...

و عشق
همان پیدا کردن کسی ست که
آدم های قبل و بعد او
دیگر معنا نخواهند داشت....

شنیده بودم قلب هر کس به اندازه مشت گره کرده اش است
مشت می کنم و خیره می شوم
به انگشتهای گره خورده ام
دستم را می چرخانم و دور تا دورش را نگاه میکنم
چقدر کوچک و نحیف باید باشد قلبم ...
در عجبم از این کوچک نحیف
که چه به روزم آورده وقتی تنگ می شود میخواهم زمین و زمان را بهم بدوزم وقتی می شکند چنگ می اندازد به گلویم و نفس را سخت می کند وقتی که میخواهد و نمی تواند موج موج اشک می فرستد سراغ چشمهایم
در عجبم از این کوچک نحیف.


#شاملو
ودیگرهیچ

نصف کشور باهاش خاطره دارن
بعد نوشته: "دلم هربار که یادت کرد، باز شکست"

ایکاش اسمشم کنار جملت میزدی که فکر بقیه رو درگیر نکنی لنتی عاشق.. :///

شبتون پرتقالی..

سعي كنيم روزي يك دقيقه
خودمون رو جاي اطرافيانمون بذاريم ؛
بابت حرفهايي ك ميزنيم
بابت رفتارهايي ك ميكنيم
بابت همه چيز
اينطوري قابل تحمل تر ميشيم!!!

آقای نزار چقد قشنگ یکی از دغدغه هامونو گفتی؛
"بیمِ آن دارم که زیاد با تو سخن بگویم
مبادا خسته شوی،
و بیمِ آن دارم که سکوت کنم
مبادا گمان کنی که دیگر برای قلبم مهم نیستی..."

نزار قبانی

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند
خورشید شما ، عشق شما ، بام شمایید
" مولانا "

تنها، آدمهای دیوانه را دوست دارم. آدمهایی که دیوانه ی زندگی اند. دیوانه ی حرف زدن. دیوانه ی نجات یافتن
در یک آن، خوره ی همه چیز هستند
آدمهایی که هیچوقت خمیازه نمیکشند. حرفهای معمولی نمیزنند
فقط میسوزند. میسوزند. میسوزند
ویرایش توسط Firoozeh (1399/9/18 , 10:54) [1]

مولانا در فیه ما فیه :
"در دل رنجها باشد که آن به هیچ دارویی خوش نشود، نه بخفتن، نه بگشتن و نه بخوردن. الّا به دیدار دوست."

ای سرور زیبایی ای ماه روی دلم
گرفتارت شدم تاثیر چشمای توام
پیش تو یوسف ک زیبا نیس چرا دست میبرم
حاجیان دور چی میگردن کعبه چشماته گلم
....
حضرت زیبایی ای زیباترین بی ادعا
ب لطف اون دو چشمون تو میخنده چشام
هر چی دارن همه خوب رویان رو داری تو ی جا
پیش چشمات کم میاره ماه بس ک جذابی شما

از تحقیرت به دست دیگران نرنج
آدما عادت دارن برای ارضای غرورشون دیگران رو زیر پا بزارن

هر چیزی را زکاتی ست و زکات عقل ، اندوهی ست طویل ...

ﭼﻘﺪﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﯽ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺮﺍ
ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻏﺼّﻪ ﯼ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻧﺖ ﺍﻣﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﭘﺴﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻨﻮﯾﺴﻨﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﮔﺬﺷﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻭ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻏﺰﻟﻢ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﺳﺮﯾﻊ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻡ ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﻧﯿﺰ
ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺮﺍ
ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﺎﮔﺎﻩ
ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﻠﯿﻞ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻧﻪ ﻣﻦ ﭼﻮ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ
ﺑﮕﯿﺮ ﺧﻨﺠﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻡ ﺑﮕﯿﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺸﻘﺖ ﻗﺴﻢ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﮔﺮﺩ
ﺑﯿﺎ ﻭ ﺗﻠﺦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﮑﻦ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﭼﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ
ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻏﻤﯽ ﮐﻬﻨﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﺗﻮ ﻧﯿﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﯽ ؛ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻨﯽ
ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻦ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺳﺎﻟﯿﺎﻥ ﻣﺮﺍ
#ﺍﻣﯿﺪ ﺻﺒﺎﻍ ﻧﻮ

سرد شدن آدمها همیشه از غرورشون نیست
گاهی چنان از رفتار دیگران میرنجن که خود به خود سرد میشن

قانون انتظاررمیگه :
منتظر هر چی باشی، وارد زندگیت میشه پس دائم با خودت تکرار کن
« من منتظر عالی ترین اتفاق ها هستم! »