فرخ صباح، آنکه تو بر وی نظر کنی
فیروز روز، آنکه تو بر وی گذر کنی

آزاد ، بنده ای که بود در رکاب تو
خرم، ولایتی که تو آنجا سفر کنی

دیگر نبات را نخرد مشتری به هیچ
یک بار اگر تبسم همچون شکر کنی

ای افتاب روشن و ای سایه همای
ما را نگاهی از تو تمام است اگر کنی

من با تو دوستی و وفا کم نمی کنم
چندان که دشمنی و جفا بیشتر کنی

عمریست تا به یاد تو شب روز می کنم
تو خفته ای که گوش به آه سحر کنی

دانی که رویم از همه عالم به روی توست
زنهار اگر تو روی به رویی دگر کنی

گفتی که دیر و زود به حالت نظر کنم
آری کنی چو بر سر خاکم گذر کنی

" سعدی "