من آدمیم که سخت میتونم با کسی ارتباط برقرار کنم یا دیر با کسی صمیمی میشم ولی وقتی صمیمی بشم و وابسته شم،خیلی جدی و محکم دوسش دارم و وقتی هم بخوام کسی رو بزارم کنار خیلی جدی و محکم میزارمش کنار چون یاد نگرفتم چیزی رو نیمه کاره رها کنم حتی اون زمانی که دوست داشتنت رو انتخاب کردم..با تموم وجودم کنارت بودم و از تموم جونم برات مایه گذاشتم اما وقتی حس کنم که دوست داشتنمو نمیبینی،چشم پوشی هامو نمیفهمی،و فکر میکنی همه چیز وظیفس مثل دوست داشتنت که خیلی جدی و محکم گرفته بودمش،یه دفعه هم خیلی جدی و محکم میزارمت کنار چون من آدم صفر تا صد یه رابطه ام نه نصفه و نیمه!