ايوب نبى آخراى داستانش ميگه "أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ" من رنج ميكشم در حاليكه تو مهربان ترين مهربانانى. اون درحاليكه كنايه سنگينيه، بله بزرگ متعال، ما رنج ميكشيم درحاليكه تو مهربانترين مهربانانى.