از حجاب عشق ، محروم از گل روی توایم
ورنه ما صد پیرهن محرم تر از بوی تو ایم

گر چه در چون غنچه بر روی دو عالم بسته ایم
چشم به راه نسیم آشنا روی توایم

نیست ما را در وفاداری به مردم نسبتی
دیگران آبند و ما ریگ ته جوی توایم

سنگ را هر چند با گوهر نمی سنجد کسی
قدر ما این بس که گاهی در ترازوی توایم

" صائب تبریزی "