یادمه یبار بهم گفت:
تو هیچوقت وقتی ناراحتم بهم اهمیت نمیدی و حتی حس میکنم شاد تر از همیشه هم میشی.
نه که راست بگه ها، ولی حق داشت این فکرو بکنه.
آخه هر وقت میدیدم توی چشمای قشنگش یه غمی هست انقدر از موضوع های مختلف حرف میزدمو مسخره بازی درمیاوردم، که حواسش به یکیشون پرت بشه و چشماش دوباره آروم بشه.