نان و موز

گشته نامیزان ترازو ها به طرز بی حساب
بر طراز اقتصاد افتاد لرز بی حساب

جیب ما تنگ است لابد! ريا، چون به جیب دیگران
سکه ها جاری شد از هر سو به طرز بی حساب

از کجا آمد به چنگ عده ای این پول مفت
گنج بیتالمال شاید یافت در این حساب

اسکناس نازنین در دست صاحب منصبان
چون خمیر گشت بی ارزش ز ورز بی حساب

نورچشمی را نباشد غم ز دیوار دلار
زآن که دارد اختیارش حد و مرز بی حساب

هرز شد پیچ عدالت بار خود را پس ببند!
شاعر گیرم بگوید حرف حرف بی حساب

شد کمر ها خم ز بی نانی، ولیکن بیخیال!
موز وارد کن رفیق، این نیز ارز بی حساب!

(افشین علا)