روزی یکی از اعراب بادیهنشین شتر خویش را رها میکند و نزد پیامبر میآید. پیامبر از او میپرسد: «شترت را کجا گذاشتهای؟» و او پاسخ میدهد: «با توکل به خدا، شتر را رها کردهام.» و پیامبر اکرم در جواب میفرماید : «اِعِقلها و تَوَکَل»، یعنی: «شترت را ببند و به خدا توکل کن.»

این روایت را برای آن دسته از عزیزان به شدت معتقدی گذاشتم که برایم نوشته بودند «اهل بیت ما را بیمه کردهاند و در مراسمات آسیبی متوجه ما نیست!!!! »، امان از افراط در اعتقادات... امان از ...! شتر سلامتی خودتان و دیگران را وسط کوچه و خیابان رها کرده و به خدا توکل میکنید؟ خودِ خدا چند بار در قرآن روی واژهی «تعقلون» تاکید کرده؟! که یعنی تعقل کرده و عاقلانه رفتار کنید! عقیدهای که به قدر کافی چاشنی عقل و منطق داشته باشد، بهجای خشم در مقابل نظرات مخالفش، روی آنها کاملا منطقی -و نه متعصبانه و احساسی- فکر میکند و انعطافپذیر است. اعتقادات خشک، زود میشکنند. «انعطاف» لازمهی بقای هر آیین و عقیدهایست، چرا که جهان راکد نمانده و دائماً در حال تغییر است...
با آرزوی سلامتی برای همهی هموطنانم و تمام مردم جهان، خوب باشید ?