آدمهایی که برای مدت خیلی طولانی تنها بودهاند، گاه زودرنج و پرتوقع و گلایهمند میشوند. «تنهایی» جزیرهایست که گاه باید به آن سفر کرد، اما نباید به آن مهاجرت کرد، در آن اقامتِ دائم گزید و شهروندش شد.