گاهـــی آنچنـــان بــــد می شوم
آنچنــــان تلــــخ...!!!
که بــــرای دیـــگران قابــــل درکــــــــــ نیستم...!!!
حتی عزیزتـــرین کســـانم را از خـــودم می رنجــــانم...!!!
امــــا...!!!
تو این لحظــــه آرزو دارم بگوینــــد:
می دانم دستـــــ خودت نیستـــــ درکتــــ می کنم...!!!
ولــــی اونا نه تنهــــا اینو نمی گن...!!!
خیلــــی راحتــــــ تنهام می زارن...!!!
هیچکس دلیل بد شدنم،تلخ شدنم،کم آوردنم را نمی پرسه؟
حتی عزیزترین کسـانم به جای آروم کردنم
با حرفاشـــون بیشتـــر داغونم می کنن...
من فقـــط یه نفرو میخوام که بگه کنارتـــم
که بد بودنـــمو ندید بگیره،بهم بگه آروم باش!!!