یڪ سرے حرفها را نباید شنید، با یکسرے آدمها نباید حرفزد، یکسرے بحثها را نباید ادامه داد، در یکسرے رابطهها نباید ماند و امیدوار بود، از یکسرے افراد، نباید زیاد توقع داشت، از یک مرزهایے نباید گذشت، یڪ مسیرهایے را بیش از نیمه نباید پیش رفت.
میدانی؟ از یڪ جایے به بعد، یکسرے اتفاقات و تصمیمات، به شعور خودت بر میگردد. اینکه آیا حاضرے به هر قیمتے شده، پیروز میدانهایے باشے که با هرثانیه حضور در آنها، به اصالت و غرور خودت باختهای؟