±میگفت:
«از امید گفتن تو این روزا،
مثل گول زدن میمونه!»
گفتم:شاید یکی گول خورد! خندید.
بخاطرش بخشید.بخاطرش ادامه داد.
بخاطرش تلاش کرد.
بخاطرش تحت هیچ شرایطی کم نیاورد.
این چرخه ی سیاه و ناامید
رختِ عزاشو درآورد،آب و جارو کرد،
روزگار نفس کشید،
دنیا جای قشنگ تری شد ??