رای های بلاگ 15259

مـᬼــحســᬼـــن (1401/10/24 , 21:52)

تو روشنیِ قلبِ منی ، خودم را به هدر نداده‌ ام❤

ما آدمایی بودیم که دلمون نمیومد کاسه ی آش نذری همسایه رو خالی برگردونیم ، طوری بودیم که هرجا روی زمین نون میدیدیم برمیداشتیم فوتش میکردیم و میذاشتیمش روی تاقچه ی تیر برق. ما اگه غذامون خیلی خوشبو میشد حتما اون شب همسایه بغلی ام باید از اون غذا میخورد
میگم چیشد که این شد حال و روزمون؟
مگه نمیگن آدما نون دل مهربونشونو میخورن؟
ما به کی نامهربونی کردیم ... ؟