که اتفاقاتی که دوستشان نداریم یا آدمها را عصبانی میکنند یا ناراحت،
و فرق زیادی بین ناراحتی و عصبانیت است،
که عصبانیت به زمان کمتر میشود
و ناراحتی به زمان زیادتر،
که عصبانیت کوتاه و تیز است
و ناراحتی طولانی و کُند،
که عصبانیت آدم را آدم دیگری نمیکند و فقط آدم را واقعیتر از آن چیزی که باید و هست میکند
و ناراحتی تغییری همیشگیست در آدم بی آنکه دیده شود و تنها همه چیز آدم را غیرواقعی و ساختگیتر از تمام آن چیزی که پیشتر بود میکند...