چه میتوان گفت از فشار سنگینی آسمانی که شبش را ستاره ای نیست! چه میتوان کرد در التهاب این جاده های بی انتها! چه میتوان دید در فراسوی شبی به درازای تمامی عمر! خسته ایم از این کوله بارهای کوه پیکر که میفشارند شانه های لاغرمان را به سوی هیچ! خدایا چقدر خسته ایم!