ای عشق بیا تکیه بکن بر دوشم
تا پر شود از حس خوشت آغوشم
ای عشق بیا جان مرا روشن کن
بی شمع نگاه خوش تو خاموشم
در خواب و خیالم به تو می اندیشم
از بس شده ام مست رخت بی هوشم
دیوانه دلم کرده هوایت ای عشق
تا کوی وصالت برسم می کوشم
هر لحظه به امید وصالت خوشحال
پیراهن شادی به تنم می پوشم
یک لحظه صدایم بکنی خوشبختم
خوش می شود از لحن صدایت گوشم
منظور مهاجر شده ای در شعرش
با یاد تو صهبای غزل می نوشم!

#نبیزاده