یه دیالوگی بود که میگفت:«چه شکستی بزرگتر از اینکه بعد از گذروندنِ اینهمه وقت پای یهنفر، بفهمی چقدر باهات غریبهست»؛
و چه آدمایی که تو خیالِ خودمون باهاشون زندگی میکردیم، ولی واسشون هیچی نبودیم، جز یه آدمِ معمولی )

✍ کُنجِد