همه ی عمر میشود از همه چیز فرار کرد
از اوضاع بد،
از آدمها و حرفهایشان،
از قضاوتها و زخم زبانها ...
آدمی از خودش هم میتواند فرار کند إلّا یک چیز! ...
"تنهایی"
همان چیزی که آخر شبها بختک میشود و راه گلو را میبندد و تمامِ نیمه تمامهای عمرمان را به رخمان میکشد تنهایی، تنها چیزیست که نمیشود از آن فرار کرد...
آخر یک جا آدم را گیر میآورد!
آن وقت احساس میکنی تهِ دنیاست؛
و تو در حال تمام شدنی!