..

نمیدانم

ینی

دلتنگ روزای قدیم
دلتنگ دوستای قدیم
دلتنگ روحیه شادم

دلم تنگه مثل ابرای تیره

تویه حسی مث زندون اسیره

تو از احساس من چیزی نمیدونی

که داری بی خودی من و می رنجونی

یه امشب جای من باش

جای اونی که چشماش به در خشک شد

ولی عشقش نیومد

یه امشب همسفر باش مث من در به در باش

جای اون که ب دنیا پشت پا زد

یعنی کسایی که دیگه نیستن

ینییی

محکوم میشوی بیچاره ...
اینجا همه عشاق تحت تعقیب اند
اینجا اگر عاشق شوی مجنون صدایت میکنند
اگر دلت را تقدیم کنی با سو ظن نگاهت میکنند
اگر قلبی به قرمزیه عشق بکشی تیری از میانش میگذرانند
و آنقدر گفتند و شنیدم که حالا به خوبی فهمیده ام
اینجا نباید عاشق شد ... نباید دل سپرد ...
نباید از لیلی و مجنون چیزی نوشت و نباید به دروغ لب گشود !
اینجا باید صادق بود ...

و صداقت یعنی عشق هم مثل شیرین ِ فرهاد فقط یک افسانه است .

میخواستم از عشق بنویسم
از حس خوب عاشق شدن
از طعم شیرین دلدادگی
از تپیدن های عاشقانه قلب
از تبسم شیرین مانده بر چهره ی عشاق
ولی نگذاشتند !
گفتند ننویس جرم است

دلتنگ خابم

قایقی خواهم ساخت ...

با کدوم عمر دراز ؟!

نوح اگر کشتی ساخت، عمر خود را گذراند

دونیام زندانه…●♪
چاوم گریانه●♪
عطر چاویلم؛ وینی وارانه●
دایه گیان دایه… رولت تنیایه●
داخ چیدنِ تو؛ ئاگرم دایه

این همه دلتنگی دیگر نه با خواندن کم می شود
نه با نوشتن

کوفت

دلتنگ عمت

دلتنگ ارامش