بسته راه نفسم بغض و دلم شلعه ور است
چون یتیمی ک به اون فحش پدر داده کسی

هی فلانی! زندگی شاید همین باشد
یک فریب ساده و کوچک
آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را
جز برای او و جز با او نمیخواهی

من گمانم زندگی باید همین باشد
من که باور کرده ام، باید همین باشد

قاصد تجربههای همه تلخ
با دلم میگوید
كه دروغی تو، دروغ
كه فریبی تو، فریب

تو چه دانی که پس هر نگه ساده من…
چه جنونی
چه نیازی
چه غمی ست؟

هوا بس ناجوانمردانه سرد است

ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﻡ، ﻣﺴﺘﻢ
ﺑﺎﺯ ﻣﯽﻟﺮﺯﺩ، ﺩﻟﻢ، ﺩﺳﺘﻢ
ﺑﺎﺯ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﺴﺘﻢ
ﻫﺎﯼ! ﺩﻝ
ﺍﯼ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺴﺖ
ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ

بیا ای مهربان با من!
به دیدارم بیا هر شب
دراین تنهایی تنها و تاریکِ خدا مانند
دلم تنگ است

مسکینی دیدم با کفش پاره،شکر میکرد خدارا
گفتم ک کفش پاره که شکر کردن ندارد!
گفت:یکی شکر میکرد دیدم ک پا ندارد

روزی مجنون از سجاده شخصی عبور میکرد
مرد نماز را شکست و گفت :نمیبینی در حال راز و نیاز با خداوند هستم
مجنون گفت :عاشق بنده ای هستم و تورا ندیده ام ت چگونه عاشق خداوندی و مرا دیده ای!

طوطی و کلاغ هر دو زشت آفریده شدند
طوطی اعتراض کرد و زیبا شد
کلاغ ولی راضی شد ب رضای خداوند
اکنون طوطی در قفس است و کلاغ آزاد!

:

هی فلانی!
زندگی شاید همین باشد؟
یک فریب ساده و کوچک.
آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را
جز برای او و جز با او نمی خواهی
من گمانم زندگی باید همین باشد...

#مهدی_اخوان_ثالث

چه آرزوها که داشتم من
ودیگر ندارم

اگر روزم پریشان شد
فدای تاری از زلفش،
که هر شَب
با خیالش خواب های دیگری دارم...!

#مهدی_اخوان_ثالث

ویرایش شد الیزاسیون (1399/4/12 , 21:49) [1]

یک روزی که خوشحال تر بودم می آیم و می نویسم که:
این نیز بگذرد

تو را با غیر می بینم،صدایم در نمی آید

دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

نشستم،باده خوردم،خون گریستم،کنجی افتادم

تحمل می رود اما شب غم سر نمی آید

توانم وصف جور مرگ و صد دشوارتر زان لیک

چه گویم جور هجرت چون به گفتن در نمی آید

چه سود از شرح این دیوانگی ها،بی قراری ها ؟

تو مه ، بی مهری و حرف منت باور نمی آید

ز دست و پای دل برگیر این زنجیر جور ای زلف

که این دیوانه گر عاقل شود ، دیگر نمی آید

دلم در دوریت خون شد ، بیا در اشک چشمم بین

خدا را از چه بر من رحمت ای کافر نمی آید

#مهدی_اخوان_ثالث

که ضربه هاي روي سر را بايد آرام بوسيد و بعد لبخند زد

تو دیگران را فقط از بیرون میتوانی ببینی
تو ظاهر دیگران را میشناسی و آنان بیرون خودشان را بسیار زیبا جلوه میدهند ؛ ظاهر انسانها ویترین نمایشگاه است و بسیار فریبنده ، و تو بیرون دیگران را با درون خودت مقایسه میکنی !
در درون میدانی که خوشحال نیستی ، در درون فکر میکنی که چیزی نیستی و بیارزش هستی ؛ پس تو هم به سبب حسادت شروع میکنی به ساختگی بودن ، شروع میکنی به تظاهر کردن به چیزهایی تظاهر میکنی که نداری !
بیشتر و بیشتر مصنوعی میشوی ، از دیگران تقلید میکنی ، میخندی اما قلبت ابداً نمیخندد ، شاید مشغول گریه و زاری باشد !
انسان حسود در جهنم زندگی میکند ؛ مقایسه کردن را دور بینداز ، حسادت از بین خواهد رفت ، ساختگی بودن از بین خواهد رفت ...
فقط وقتی میتوانی آن را دور بیندازی که شروع کنی به رشد دادن گنجینهی درون خودت ، راه دیگری وجود ندارد ؛ رشد کن ، فردی هرچه اصیلتر شو ...
خودت را دوست بدار و به خودت ، همانگونه که خداوند خلق کرده ، احترام بگذار و آنگاه درهای بهشت برایت گشوده خواهند شد

11