یهجا باید بدجور تو ذوقت بخوره تا بزرگ شی

خسته از همه چیزهایی که
در بیرون به پایان رسید،
اما در درونِ من ادامه یافت...

ولی من هیچوقت نتونستم؛
به اجبار برای دیگران اهمیت قائل بشم.
هر حرفی که زدم؛
هر احترامی که گذاشتم؛ هر کمکی که کردم؛
همهش از تهِ قلبم بوده.
همینقدر بدونِ نقاب؛ عمیق و واقعی...
.