همه جا هستم و نیستم
پیش تو هستم و تنهام
منو از خودم رها کن
یه هوای تازه می خوام
خسته و زخمیِ زخمی
ابریِ ابریه چشمام
نشو دلواپس من که
خیلی وقته خیلی تنهام
به دنبال کی می گردی
منو نشناختی و نشناس
تو چه دور باشی چه نزدیک
یکی از ما هنوز تنهاست
هنوزم رد پاهامو
فقط برگان که می دونن
تو پاییزی که چهار فصله
تموم سال می مونن
همه جا هستم و نیستم
یه لبخندم که غم داره
میون آدما هست و
به تنهایی گرفتاره
نگاهی که با هر آینه
تموم عمرشو قهره
شبا پرسه زنون بیدار
تو کوچه های این شهره

#گوگوش

من جاده رو برات صاف میکنم!
هرچی سرابه رو پر آب میکنم بیا بریم…
من از رو مین و بمب و شن زار میدوئم…
جای کمرت شلاق میخورم بیا بریم!
بعد ما بارون میباره عطر آزادی…
پر میشه این خونه از رقص و گل و شادی!
ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن نیست…
دیگه هیچ خاکستری از جنس آدم نیست


من بالاتو برات باز میکنم…
با تو تو تاریکی پرواز میکنم بیا بریم!
من چشماتو پر از خورشید میکنم..
گوشاتو پر از آواز میکنم بیا بریم..
بعد ما بارون میباره عطر آزادی!
پر میشه این خونه از رقص و گل و شادی…
ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن نیست…
دیگه هیچ خاکستری از جنس آدم نیست!

#شروین

ای همو شعرِن که یادم نی
که توش دلی دلی میکردم
مینشسم دم دریا
تو دل دریا سی میکردم
همو شعرن که یادم نی
که توش اهم اهوم میکردم
قبل ای که سیت بخونم
کر او تموم میکردم
دس چشات دلی دلی شعر یادم رفت
تو موهات دست ... دلی دلی شعر یادم رفت
میام تا نزدیک لبات... دلی دلی شعر یادم رفت
ای به قربون صدات هی ...
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز مو نبودم که تو تو دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

#سیریا

ای بی خبر از حال ویرانم...

از نردبان بودن، بسیار غمگینم
از آسمان بودن، بسیار غمگینم
تمرین کنم باید، دیوار بودن را
چون فوجِ ماهی ها، در نفت میمیرم
دریای آلوده، دارد به آرامی
کم میکند از من، بسیار بودن را
وقتی نمیمیرم، هم دردسر سازم
هم دست و پا گیرم
اما به هر تقدیر، باید تحمل کرد
سَربار بودن را
وقتی نمیمیرم، هم دردسر سازم
هم دست و پا گیرم
اما به هر تقدیر، باید تحمل کرد
سَربار بودن را
در سینه ام بم ها، با کوهی از غم ها
پیوسته لرزیدند
پس دفنِ خود کردم، همراه آدم ها
جاندار بودن را
#چاوشی

تو این روزگار نالوطی نامرد واداره
به شب هایی وا داده به تنهایی
تو هم فهمیدی اینو که ما زاده ی غم هاییم
آره بدون اینو که من خیلی درد کشیدم
الانم باید در انتظار مرگ بشینم
من که گفتم نه دارایی نه پول دارم
تو گفتی من تو رو اینجوی قبول دارم
همون اولش تموم می شد ای کاش داستان
یا اگه تو این حرفو زدی پس پاش وایستا
نمی دونم چه قسمتی بود که نصیب من شد
شاید بگی مگه من گفتم اسیر من شو
نه ولی چرا طلوعو غروبش کردی
اگه قرار بود بری پس چرا شروعش کردی؟
بعضی وقتا حس می کنم خیلی ساکت و بی عرضم
وقتی که اطرافیانم ازم حالتو می پرسن
نیش خند این آدما برام خیلی سینه سوزه
مجبورم بگم که حالش خوبه سلام میرسونه
نمی دونن که منم نمی دونم که کجایی الان
نمی دونن که منم الان از این جدایی فنام
می خوای بگم که اون دیگه منو نخواست پس برم
من چه کردم ک به خاطرش تقاص پس بدم
یه سنگ دل که به جز من به یاد همستو
حرف قلبمو گرفت به باد تمسخر

#یاس

با درد عمیقِ دل من
تو دیدی که مردم چه کردن
تو پیش غرورم نشستی،
تو زخمای قلبم رو بستی
تو زخمای قلبم رو بستی
شکل رفتن این روزگار، منو تو گریه تنها نذار
منو از آدما پس بگیر،
منو دست خودم نسپار

جز تو هیشکی مهربون نبود با هجوم این درد
زندگی منو از عشق من راحت جدا کرد
من هنوز همون درد دیروزم، آدم همیشه
هیشکی مثِ من عاشقت نبود، عاشقت نمیشه
تو که میدونی دنیا چه رسم تلخی داره
از هرچی که میترسی اونو سرت میاره
صدا زدم دنیا رو، نفس کشیدم توی باد
هوای تو اینجا بود منو نجاتم میداد...

#خواجه امیری

با تیر مژگان میزنی تیرم چند!
غم عشقت مرا از پای افکند…
با تیر مژگان میزنی تیرم چند
غم عشقت مرا از پای افکند…
چرا میزنی میزنی میزنی میزنی یار…
چرا میکشی میکشی میکشی میکشی یار!

تو با تیر نگاهت همه خلق جهان را…
همه پیر و جوان را…
چرا میزنی میزنی میزنی میزنی یار…
چرا میکشی میکشی میکشی میکشی یار!
تو با تیر نگاهت همه خلق جهان را
همه پیر و جوان را
#شجریان_همایون

ویرایش شد تریاق (1402/12/21 , 01:08) [1]

فکر قاشق زدن یه دختر چادر سیاه

شوق یک خیز بلند از روی بته های نور

برق کفش جفت شده تو گنجه ها

با اینا زمستونو سر میکنم

با اینا خستگیمو در میکنم


عشق یک ستاره ساختن با دولک

ترس ناتموم گذاشتن جریمه های عید مدرسه

بوی گل محمدی که خشک شده لای کتاب
#فرهاد

مثل چشمه ها نبود مثل آسمون نبود…
اونکه دیوونم کرد لایق جنون نبود…
همه چی دروغ بود همه چی نقاب بود!
بخت خوش خیال من خواب خواب خواب بود
من باید میرفتم با قطاری که برام…
آخرین گلوله ی آخرین خشاب بود!
من باید میرفتم زود زود زود زود…
یکی تو خاطره ها ضعف برداشته بود

#چاوشی

بهانه من، بغض خانه من
گرفته دلم، گریه می خواهم
خیال خوش عاشقانه من
همیشه تویی آخرین راهم
صدای توام، پا به پای توام
تو می بریَم رو به خاموشی
غریبه ترین آشنای توام
که می کُشدم این فراموشی
تمام منی، ناتمام منی
چه بغض بدی در گلو دارم
بیا و بگو فکر حال منی
ببین که هنوز آرزو دارم

#قربانی

نخند و با خنده هات باز منو دلخور نکن
نگو دلت با منه دیگه تظاهر نکن
ببین ازت بریدم خسته ام از دو رویی
از تو برام چی مونده به جز بی آبرویی
به جز بی آبرویی ...
لبت یه چیزی میگه چشات یه چیز دیگه
من دیگه فهمیدم کدوم دروغ میگه
بهم بگو از عشق تصور تو چیه
وقتی که پیش منی چشات حریص کیه؟
خیانت از سر تا پای تو میریزه
تصورت از عشق چه نفرت انگیزه
چه نفرت انگیزه ...
#چاوشی

ویرایش شد تریاق (1403/2/1 , 18:28) [1]

تو رفتی، زندگیم از هم نپاشید…
درست گفتی! چه بی احساس و سردم!
اصلا از دور حواسم بت نبودش…
اصلا عکساتم هر شب چک نکردم!
فقط تو غصه خوردی من نخوردم!
فقط تو گریه کردی من نکردم…

از کی ندیدمت؟ اصلا مهم نیست!
به این یک ماهو چهل روز؛ فکر نکردم!
چقد ریختم برات اشک؛ چقد ریختم به پات عشق!
عکسات انگاری زندس! دلم تنگ شد برات عشق…
یکم عطرم رو بو کن؛ منو حس کن قشنگه
من که اینجوری زندم! توام تست کن قشنگه…
بهم گفتی که بی احساس و سردم…
نمیخواستم بهم وابسته باشی
آخه دلم نیومد؛ بعد رفتن
حال الان من رو داشته باشی
الان ببینی موهامو سفیده…


رو پام هستم ولی خشکیده ریشم
یه جوری بعد تو روحم ترک خورد؛
که دیگه آدمِ سابق نمیشم
چقد ریختم برات اشک؛ چقد ریختم به پات عشق!
عکسات انگاری زندس! دلم تنگ شد برات عشق…
یکم عطرم رو بو کن؛ منو حس کن قشنگه
من که اینجوری زندم! توام تست کن قشنگه
#مجید خراتها

ویرایش شد تریاق (1403/2/13 , 15:46) [3]

تو فقط بگو میای کوچه و بارون با من

ما رو باش باز دوباره خراب عشق تو شدیم…
دوباره با یک نگاه عاشق چشم تو شدیم…
تو رو باش گذاشتی و رقیب و بیگانه شدی!
حالا برگشتی می گی عاشق و دیوانه شدی!
منو باش زندگیمو به پای تو ریخته بودم…
رنگ چشماتو با یک رنگی ام آمیخته بودم
منو باش زندگیمو به پای تو ریخته بودم!
رنگ چشماتو با یک رنگی ام آمیخته بودم…
ما رو باش شما رو باش…
تو رو باش جای خونه قفس برام ساخته بودی!
با گل های کاغذی یه باغچه گل کاشته بودی…
ما رو باش قلبمون رو به دست کی داده بودیم…
با دوتا خشت گلی چه خونه ای ساخته بودیم!
#حبیب