دیگ به دیگ میگه..

کوه به کوه نمیرسه آدم به آدم میرسه

هر گلی بوی خودشو داره

گندم ز گندم روید جو ز جو

یه دست صدا نداره

با دعای گربه کوره بارون نمیاد

دیگ به دیگ میگه روت سیاه

موشه تو لونه جا نمیشد جارو به دمبش میبست

یه دست صدا نداره

گربه دستش به گوشت نمیرسه میگه بو میده

مرغ همسایه غازه

چیزی به ذهنم نمیرسه

حلوا حلوا دهن شیرین نمیشه

از هر دستی بدی از همون دست میگیری

سخنی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند

کَل گر طبیب بود سر خود درمان نمودی

تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها

جوجه رو آخر پاییز میشمارن

چاه نکن بهر کسی اول خودت بعدا کسی

کل اگر تبیب بودی سر خود دوا نمودی