از آدم های مهربانِ زندگی
که خیلی خیلی دیر ناراحت میشوند
باید بی نهایت ترسید
این آدم ها یکبار برای همیشه
همه چیز را دو دستی میگذارند و میروند
یکبار برای همیشه ...

بارها آدمی رو که دوسش داریم رو به خاطر کارهاش میبخشیم حتی اگه مستحق بخشیدن نباشه اونم فقط به ی دلیل، اینکه از دستش ندیم

با بعضیا بشینی لب جدولِ زیر سایه درختم بت خوش میگذره
با بعضیا شهربازیم بری باز کسل و بیخوده
جاش مهم نی آدمش مهمه...

آدم تو زندگی خیلی چیزا رو از دست میده،مثل زمان که میگذره،مثل عزیزای زندگی،مثل هیجده سالگی..و تلختر از همه احساساتی که دیگه هرگز تجربه نمیکنه

مهستی قشنگ میگه :
خیال نکن همیشه دلم برات میمیره
یه روزی برمیگردی که دیگه خیلی دیره!

واژهاي هست در ادبيات آلماني، به اسم "fernweh" به معناي «احساس دلتنگي براي جايي كه هيچوقت نبودي و نرفتي»

کاش یکی باشه
قِلق آدمو بفهمه
حالت بد شد بهش پناه ببری

براساس فهم خودتون زندگی کنید
بخاطر جلب رضایت هیچ فرد یا گروه یا حتی کل جامعه، از استنباط خودتون از واقعیات دست بر ندارید
این یعنی اصیل زیستن

زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید!
زیرا در خاطرات هر شخص چیزهایی هست که حتی میترسد،
آنها را برای خودش آشکار کند.
-داستایوفسکی

تو همون هیچی هستی
که هرموقع میرم تو فکرو
یکی ازم میپرسه به چی فکر میکنی؟؟
میگم هیچی

یک وقتهایی هست مچ خودت رو در حال انجام دادن کاری میگیری که قبلا دیگران رو بابتش قضاوت کرده بودی. خیلی هولناکه، روبه رو شدن با خودت.

حسّای خوبو واسه کسی بذارین که
مال یه نفر بودنو بلد باشه

تو بیاحساس نیستی، هنوز کسیرو پیدا نکردی که ثابت کنه از ابراز علاقه پشیمون نمیشی =))

حرفای یه آدم خاص میتونه از صدتا مسکن موثرتر باشه

گودنایتتت

سلام من به ای یار قدیمی