یک روز، چشم باز میکنی و میبینی عزیزترین آدمِ زندگیات، دیگر نیست!
کسی که تا دیروز خیال میکردی همیشه برایِ داشتنش و برایِ دوست داشتنش، فرصت هست،
کسی که فکرش را هم نمیکردی، رفتنی باشد ...
به همین سادگی، آدمها میروند،
و جایِشان، برایِ همیشه خالی میمانَد!
عزیزانت را همین ثانیه دوست داشته باش،
همین ثانیه قدرِشان را بدان،
و همین ثانیه، در آغوشِشان بگیر.
منتظرِ هیچ فردا و روزِ مبادایی نباش!
چه آدمها که با زخمِ سکوت و تنهایی، رفتند،
چه دلها که تا ابدیتِ تاریخ، شکسته ماند،
و چه دوستت دارمها که تا همیشه، میانِ حنجرههایِ زمان، گیر کرد.
" مبادا "؛ یعنی امروز، یعنی الان، یعنی همین لحظه!!!


?نرگس صرافیان طوفان

گاهی وقتها که آدم به گذشته نگاه میکند، میبیند روزهایی که غمگین و عصبی و افسرده به نظر میآمد، جزو شادترین روزهای زندگی اش بوده است...


? مگره و شاهد گریزان
? ژرژ سیمنون

در اندوه پریشانیِ این دنیای بیمقدار

دلم پروانه گشتن در هوای مهربانیِ تو را میخواست...


?قاسم پارساییفر

فقط اونجا که شفیعی کدکنی میگه:
" آنچه میخواهم نمیبینم
و آنچه میبینم نمیخواهم "

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند،
تشکیل یک قطره بزرگتر می دهند...
اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی
نمی شوند !

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،
فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه، امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد...

خب بریم به کار و زندگیمون برسیم

گود

خبززز

سهلام بزغاله

بزرگ ترین اشتباهم این بود که به آدمای بی ارزش فرصت با ارزش بودن دادم...

با هیچکی مثِ خودش رفتار نکنید...
از دستتون دلخور میشه

فقط دو تا دشمن ميتونن خوب حرفِ همو بفهمن ؛
وگرنه دوستي ها پر از سوءتفاهم عه!

کاش یک بار هم
ما شکوفه میدادیم!
ما که این همه
هرس شدهایم.




?معين دهاز

شما دو زندگی دارید؛
و دومی زمانی آغاز می شود
که می فهمید فقط یک زندگی دارید!

آدم یکی رو میخواد که نیمه تاریک زندگیش رو درک کنه اگرنه نقابامونو که همه دوست دارند

+ چرا از اونجا رفتی؟
_ چون هیچوقت احساسِ خوبی نداشتم
+ اما بنظرت این دلیل کافیه؟!
_ بعضی وقتا نباید حتما شمشیر به روت کشیده بشه تا زخمی بشی و خیلی چیزارو بفهمی، درونِ بعضی از آدما ندیده پیداست از نگاه کردن، حرف زدن و لبخندهای زورکیشون.
رفتم چون فهمیدم اونجا جایِ من نیست.


? حاتمه ابراهیم زاده

عشاق بجز یار سر انداز نخواهند
خوبان بجز از عاشق جانباز نخواهند

آنان که چو من بی پر و پروانهٔ عشقند
جز در حرم جانان پرواز نخواهند

اوهاع

مردم این بدی را دارند که انسان نمیتواند نگاهی به آنان بیندازد و بعد کنارشان بگذارد،
یعنی کاری که با کتاب میکند،
بلکه ناگزیر است آنان را تا به آخر بخواند و بعد از آن است که میتواند در یابد چیز قابل توجهی نداشتهاند.


? حاصل عمر
? سامرست موآم

خداییش راست گفتن؛
که اگه خواستید کسی رو از خودتون دور کنید
یا بهش پول قرض بدید
یا بهش زیاد محبت کنید...
یه جوری میذاره میره که انگار از اول نبوده...

من همش منتظر یه دوربین مخفیام که بهش دست تکون بدم و بعد بیان بگن همه ی این وضعیت موجود شوخیه.