هر انسان مجسمهایست از آنچه خود مجسم میکند..
انسان، تراشی از تلاش خویش است...


? شهرام شریف پیران
? قانونهای نانوشته

با احساست زندگی میکنی ضربه میخوری
با منطقت زندگی میکنی حسرتش به دلت میمونه
خدایا اینم آدمه تو آفریدی؟!

همچون مه بیپری پریدن
چون سایه به رو و سر دویدن

?مولوی

هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست
که یک نفر احساست را بفهمد،
بدون این که مجبورش کنی!

باااااییی

slm

مش کمرت خورد بشه

کاش روزی چشمهایمان را باز کنیم
ببینیم همه اینها خواب بوده کابوس بوده ؛
ببینیم بختمان سفید است و از
بیماری و درد و محنت هیچ خبری نیست
و در حیاط خانهای قدیمی هستیم
و مادر دارد گلدانهای شمعدانی را آب میدهد
و هندوانهای وسط حوض فیروزهای شناور است...
و ما با دوچرخه دور تا دور حیاط را گز میکنیم و
بابا از میان پنج دری چوبی داد میزند "نیفتی داخل حوض..."
پنجشنبه باشد ما از مدرسه بدو بدو بیاییم
و همه جمع شویم دورهمی خانه مادربزرگ جانمان
و دلهامان خالی شود از هر چه بغض و کینه و خشم
و بعد مثل همان روزها زیاد دوست بداریم زیاد بخندیم
و خنده هامان برسد تا خود خدا...

دیدین سن درختارو از تعداد دایره های توشون میفهمن، برا ادمم باید جای سال خورشیدی یه همچین ملاکی وجود داشت، مثلا تعداد زخم هایی که روحشون خورده.

کوهل: امیدوارم پیرزنه اشتباه گفته باشه.
مارتی: راجع به چی؟
کوهل: راجع به اینکه مرگ پایان کار نیست.


?True Detective

اونجا که معلم یهویی میگفت: فلانی ادامهش رو بخون و من نمیدونستم کجا رو باید بخونم الانم دقیقا همون وضعیت رو دارم

قبلا" راحت کنار میومدم، الان راحت کنار میزارم

هرگاه فکرکردید از پس مشکلی برنمی آیید باید سه کلمه بگویید:خدای من بزرگه. 

فعلا

خا

ی روزی ام نوبت ما میشه

دلم درد می کند، انگار خام بودند خیال هایی که به خوردم دادی!!!