دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شدآشکارا

آه فاتح قلبم عشق تو شکستم داد
با جنون در افتادن باز کار دستم داد

دوش دیدم ک ملائک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتندو به پیمانه زدند

دست به دست من بده
پا به پای من بیا

بگو امروز واسه عشق
بگو فردا واسه ما

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند

اندوه که اندوه گساران همه رفتند

دنیاهمه هیچ واهل دنیاهمه هیچ
ای هیچ برای هیچ برخودمپیچ

چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت
شیوه جنات تجری تحتها الانهار داشت

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیارکجاست

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین
آبروداری کن ای زاهد مسلمانی بس است

ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

آمدی جانم بقربانت ولی حالا چرا
حالا که من فتاده ام از پا چرا

میازار موری ک دانه کش است

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمیباشد

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا