تنها چیزی که تو این زندگی بهش نیاز دارم، اینه که یه نفر منو درک کنه

به فرزندان خود seen كردن، درست جواب دادن، دُنگ خود را پرداخت كردن و سرشون تو كار خودشون بودن رو بياموزيد.

زیره درختِ آلبالو شادیمونو گم کردیم!

یبار بهش پیام دادم همون لحظه سین شد.
فهمیدم توی صفحه ی چتمون بوده، پیام بعدی رو که فرستادم دیدم پیام دومی دیگه سین نشد، اون ترس داشت از اینکه من بفهمم اون لحظه ها داشته توی صفحه ی چتمون پیامامونو میخونده و مرور میکرده...
دلم خواست بهش بگم ،حداقل واسه دوست داشتن من ، ترسی نداشته باش

برای گم شدن همیشه نباید توی کوچه پس کوچه های غربت باشی، گاهی وقتا تو اتاقِ خودت، میونِ تک تکِ خاطراتت گم میشی، اون وقت باید خیلی به عقب برگردی تا خودتو پیدا کنی، خیلی.

شوقِ پرواز بده روحِ زمینگیرِ مرا...

جبران خليل جبران حرف خوبی میزنه، میگه :
پخته نخواهی شد مگر بعد از آنکه احساس کردی سرشار از سخنی، ولى لازم نمیدانی به کسی چیزی از آن بگويی..

در بعضی طوفانهای زندگی، کم کم یاد میگیری که نباید توقعی داشته باشی، مگر از خودت! متوجه میشوی بعضی را هرچند نزدیک، اما نباید باور کرد، متوجه میشوی روی بعضی، هر چند صمیمی، اما نباید حساب کرد، میفهمی بعضی را هرچند آشنا، اما نمیتوان شناخت، و این اصلا تلخ نیست، شکست نیست، ممکن است در حین آگاه شدن درد بکشی، این آگاهی دردناک است اما تلخ ، هرگز...

-اشو

?

داستایوفسکی توی کتاب تسخیر شدگان میگه:« می دانم اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم دنیا تمام تلاشش را می کند تا مرا در شرایط او قرار دهد تا به من ثابت کند در تاریکی همه ی ما شبیه یکدیگریم. »

دون میگوئل روئیز در کتاب چهار میثاق مینویسد:
ما از ترس طرد شدن مدعی شدیم کسی هستیم که نبودیم.
ترس از طرد شدن تبدیل به ترس از مطلوب نبودن شد.
سرانجام ما به کسی تبدیل شدیم که در حقیقت نیستیم.
تبدیل به رونوشتی شدیم از باورهای مادر پدر، معشوقه مان و جامعه...

نامه ژرژ ساند به گوستاو فلوبر:
« مطمئن باش که این روزها هر کسی از مشکلی غیر قابل درک رنج میبرد، زندگی تشکیل شده از بلاهایی پیدرپی که به قلب انسان مشت میکوبد اما وظیفه در همینجاست: باید ادامه دهیم. »

هیچ چیز دردناک تر از احساس پشیمونی برای خودت نیست؛ برای اتفاقاتی که ارزشش رو نداشت، برای اعتماد کورکورانه ات به آدما، برای بخشش همیشگی ات برای کسایی که روحت رو آزردند، برای چنگ زدن به کسایی
که هرگز ارزشت رو درک نکردند...

ویرایش شد ............ (1402/3/10 , 13:25) [1]

دوست داشتنو میشه از مهم بودن فهمید:
پس اینو بدون اگه دختری حساس میشه!
چون میدونه که دخترای مث خودش چ جور دخترایین!
اگه پسریم حساس شد!
میدونی که چشای پسرای هم جنس خودش چطوری و براچی میچرخه!
اونی که کاری به کارت نداره مطمئن باش دوست نداره!
خیلی به روشن فکریشم نناز!

توی کتاب "بلندی های بادگیر" یه جمله قشنگ بود که میگفت: روح از هرچه ساخته شده باشد، جنس روح او و من از یک جنس است.

ولی هممون ، قوانینمون رو یه روزی واسه یه کسی شکستیم!

فکت:
شما افسرده نیستی؛ فقط کارتت به اندازه کافی موجودی نداره.

یجا خوندم نوشته بود: تو میتونی عاشق یه نفر باشی؛
و باز هم انتخاب کنی که باهاش تموم کنی...
قشنگ بود

از او پرسید: چرا همیشه مشکی میپوشی؟
جواب داد: برای زندگیام عزادارم...

- آنتون چخوف.

من تمام شدهام یا لااقل پایانِ من بسیار نزدیک است؛
و این، حقیقیترین معنای زندگانی من است.


عاخ???

معلومه که دلت تنگ میشه!!
من مهربون ترین و دلسوز ترین آدمی بودم که میتونستی تو زندگیت داشته باشی و از دستش دادی.
بزن تو سر خودت، دلتنگی که چیزی نیست.