خاطرات خیلی عجیب هستند،
گاهی اوقات می خندیم به روزهایی که گریه می کردیم،
و گاهی گریه می کنیم به یاد روزهایی که می خندیدیم...

یادمه اول دبیرستان، سر کلاس فیزیک داشتم راجعبه طولانی بودن روزای مدرسه غُر میزدم به بغلدستیم.
معلممون شنید و از پشت عینکِ همیشه آویزون به نوکِ دماغِش گفت: «روزا طولانین، ولی سالها نه!»
من اینطوری بودم که این چه حرفی بود این گفت؟!
چند دقیقه بعد زنگ خورد و من الان سالهای زندگیم زودتر از روزهای زندگیم میگذره

هر کسی میتواند تو را بخواهد، اما ارزشمند بودن چیزی کمیاب است.