ای مدعی که میگذری بر کنار آب
ما را که غرقهایم ندانی چه حالت است...

کنار مشتی خاک
در دوردستِ خودم
تنها
نشستهام

ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن
خیری ندیدهایم از این اختیارها

دل به زبان نمیرسد
لب به فغان نمیرسد
کس به نشان نمیرسد
تیر خطاست، زندگی...

فرودگاه ها بوسه های بیشتری از تالارهای عروسی به خود دیده اند
و
دیوار بیمارستانها بیشتر از عبادتگاه دعا شنیده اند!

این عادت ما انسان هاست که همیشه همه چیز را موکول میکنیم به زمانی که در حال از دست رفتن است

شاید تصور کنی که
تو را فراموش کردهام

اما من ...
پروندهای قطور از خاطراتِ قشنگ
و بیاد ماندنیات دارم

تــــــــــو

آن شعرِ پنــــــــــــهانی
کـه تـا ابد لای دفترم می مانی !

تو را
بارها به یاد میآورم
اما نمیتوانم به سراغت بیایم

زیرا میان ما

دردی اتفاق می افتد
که با آن یکدیگر را می کُشیم ....

شنیده ام ز قاصدک
سراغ من گرفته ای ؟!

خبر نداری از دلم که پرپرم
برای "تو" ....

آنجا که خواستم
از تو بنویسم
کاغذ و قلم،بوی تو را گرفتند
درست مثل اشعارم
همگی "عطر تو" را دارند ....

جرم این دل
همه آنست
که دل عاشق توست
چه بگنجد به خیالم
که خیالم
پر توست

شکستم
سوختم
بر باد رفتم
بینشان گشتم
هنوزم هست فکر او ز مغز استخوان پیدا

آنچنان هم که گمان میکنی ضعیف نیستم، تنها دلم میخواهد به تو تکیه کنم.

علی رغم آن همه اشتیاق و علاقه
اگر قلبش جوانه ای نزد
بدانید که شما خاکش نبودید

اصـرار کردن ،همیشه همه چیزو خراب میکنه
مثلا اصـرار بـه دوست داشته شدن
اصـرار بـه همو دیدن
اصـرار نکنید

آدم عاشق باشد و نتواند به کسی بگوید

غمانگیز نیست...؟

جایش خالی ست
و جای خالیش
از همهی آنهایی ک هستند زیباتر است

چه خوب بود
اگر میشد از اینکه زندهایم
همیشه خوشحال باشیم

قشنگترین چشما
چشمای سیر هست
سیر از همه چی..??

و شما هیچگاه نخواهید فهمید ؛
چه کسی ، کجا
در نیمه شب ، کدام از شبها
با بغض و دلتنگی برای شما
از خواب پریده است...