در سرم جنگ های بسیاریست و تنها کشته اش منم

هیچکس نمی تواند تشخیص دهد
کسی که شانه هایش تکان میخورد
میخندد یا گریه میکند
ما از دور خوشیم
اما از نزدیک سیل اشک امان را بریده است.

دلتنگیاش نه به خاطر خوب بودن آدمهای رفته
بلکه به خاطر تکههای محبت، اهمیت و امیدی بود
که از قلب خود کَنده و درون آنها جا گذاشته بود.

شب بخیر، مآه شب

من دلتنگ ی نفرم فقط

ما در دلتنگی دسـتی نداشتیم
و در فاصلهای که داشتیم
هزار دست داشتیم
سلام بر تو
که حقیقتا دلتنگِ تواَم
و سلام بر من
برای آنکه دلتنگم

تنهایی
اما کدام تنهایی،
تو نمیدانی که انسان در تنهایی هرگز تنها نیست
و اینکه همهجا همان سنگینی آینده و گذشته
به همراه ماست.

دلتنگی پیراهن نیست که
عوضش کنی و حالت خوب شود
دلتنگی، گاهی پوستِ تنِ آدمیست.

آنهایی ک عکس را از رویِ صفحهی گوشی نبوسیدهاند ،هنوز دلتنگ نشدهاند
نمیدانند تا استخوان مبتلایِ کسی بودن ، یعنی چ .

فکر میکنم دلیل تغییر رفتار ناگهانی آدما اینه که یا به چیزی که ازت میخواستن رسیدن، یا مطمئن شدن دیگه نمیرسن.

ولی ما محکوم به زندگی هستیم،
مهم نیست دیشب چی گذشت،
صبح که بیدار میشی باید چای هلی رو دَم بدی، لقمه نون پنیر گردوت رو بپیچی، زرهت رو بپوشی و بری توی روزمرگیهات، راه دیگهای نیست ...

یادم باشد برایش بنویسم"دیگر منتظر نبودن"
از "هنوز منتظر بودن" هم سختتر است...

تو ممکنه صدبار از یه آدم ناراحت بشی و یادت بره، ولی فقط کافیه یه بار ازش ناامید بشی، محاله فراموش کنی

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

رها کنید ؛
من رها کردنو خیلی وقته که یاد گرفتم ،
چیزی که میاد و قبول میکنم و اجازه میدم زمانش که تموم شد بره ، چیزی که برای منه قطعا بدون تلاشم برای من میمونه

میدونه ک دلتنگشم