قلبم پراز بیقراریع کع تمومی ندارع..

دلتنگی من خعلی حادع.. زدع چشامو گرفدع... هی میبارع هی میبارع...

خودکشی مرگ قشنگی کع بهش دل بستم
دست کم هر سع شب بفکرش هستم

گاه و بی گاه پراز پنجرع های خطرم...
بع سرم میزنع این مرتبع حتمن بپرم...

مثل سیگار خطرناکترین دودم باش...

دلبری یعنی جلو هرکی داد بزنی بگی.. من هنوز میپرستمش..

دیواری کووتاه تراز دیوارم پیدا نکردن...

دست هرکیو میگیری بگیر اما یه چی بگم ازم بهتر نباشه میکشتم حسودی.. ?

کمتر از داداشش بودم براش..

وطنم، اغوش توبود.. من حالا غریبِ دور از وطنم.. ?

دلتنگی رو
فقط باید بی صدا فریاد زد

ورتر: برایم شعری بخوان که حالم را خوب کند.
شارلوت: در آغوشت میگیرم
این شعری است که دوست دارم برایت بخوانم...

مطمئنم هنوز روزایی هستن که
چایی لب دوزت یه مزه جادویی بده
موزیکات باعث شن از خود بی خودشی
غریبه ها باعث خندهت باشن
و قرص ماه شب دلت رو ببره
امیدوارم دوباره عاشقِ زندگی شی

جایی که دلتنگی، از حد بگذرد.
چشم ها به حرف؛ می آیند.
با الفباهای « اشک » آرام و بی صدا

برایم جالب است؛
ناز را می کشیم، آه را می کشیم،
انتظار را می کشیم، فریاد را می کشیم، درد را می کشیم،
ولی بعد از این همه سال آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم از هر آنچه که آزارمان می دهد درزندگی.》

آنقدر زیاده که نوشتنش ده جلد کتاب میشه

زرای دیوث

گفتم

#قلب شکسته

دلم خیلی تنگه
آنقدر که حس میکنم حتی دیگه نای نفس کشیدن هم نیست