عصرهای پاییزی خالی اند!
خالی و پر از دلشوره و دلتنگی و اندوه و انتظار؛
که انگار که برای خودت نشسته باشی و دست و دلت به هیچ کاری نرود و انگشتانت بیقید و تند تند آهنگها را برای رسیدن به آهنگی که وجود ندارد، رد کرده باشند، که نه این سکوت را خواسته باشی و نه میلی بر شکستنش داشته باشی