من از آدمهای خوشحال خوشم میآید، از چشمهایی که برق میزنند، خندههای بلند، گپزدنهای پر سر وصدا، جیغ و داد و شلوغی. از دخترهایی خوشم میآید که لپهایشان گلانداخته و کفش پاتیناژ دستشان است. یا آنهایی که کفش ورزش و لباس راحت تنشان است و بالا و پایین میپرند.
مردم دیدگاههای عجیبی نسبت به مسائل دارند. یکیش همین تحسین چیزهای غمگین است. شیفتهی اتفاقات غمگین شدن،
اصلن نمیشود فهمید چطور همچین چیزی ممکن است.


? حمامها و آدمها
? میخاییل زونشکو