حدِّ وسط، بدترین چیز است.
همیشه
همه جا...
مثلا خوابم میآید و هیچ کاری را نمیتوانم انجام بدهم، اما آنقدر بیدار نبودهام، که خوابم ببرد.
مثلا آنقدر "هستیم" که درد بکشیم، اما درد آنقدر نیست، که خلاصمان کند. ما آنقدر هستیم که درد را حس کنیم، اما برای حس شدن،
نه
خیلی کم ایم.