وقتی قدر بودن های کسی را نمی دانی، شاید باید روزی برود،
تا جای خالی اش پر رنگ شود و روز به روز دلتنگ ترش شوی ...
شاید باید نباشد، تا عمق دوری بینتان بهتر مشخص شود و افسوس های بعد از آن که حتما دیر شده است.
اینکه بدانی روزهایی که با او بودی به تمام دنیا می ارزید و تو نمی دانستی و عذابت دهد و افسوس از این ندانم کاری هایی که دوری بینتان را به دوری ماه و تماشا کردنش شبیه کرده است!
دقیقا همانقدر دست نیافتنی که شاید هیچوقت فکرش را نمی کردی ...


?محمدجواد قیطاسی