آدما وقتی که میخوان برن،
شروع میکنن به کمرنگ شدن،
هی رنگشون میره، تا آخر میشن مثل
یه نوشتهی قدیمی لای یه کتاب قدیمی که حرفی عاشقانه بوده، ولی اینقدر کمرنگ شده که دیگه نمیشه بخونیش!