تعداد دستگاه های بافندگی دستی شیراز که در اوایل حکومت قاجار ۵۰۰ واحد بود،حدود۶۰ سال بعد به ۱۰ واحد کاهش یافت که انها هم پارچه های زبر و خشن می بافتند.در همان دوره ،تعداد کارگاه های حریربافی اصفهان نیز از ۱۲۵۰ واحد به ۱۲ واحد رسید و مردم ان شهر،مصرف کننده ی پارچه های نخی کارخانه های انگلستان شدند...

منبع:مقاومت شکننده ، تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا انقلاب اسلامی ، تالیف جان فوران ، ترجمه احمد تدین ، ناشر:رسا ، ۱۳۷۷ ش ، ص ۱۹۶.