مرا از همین فاصله دوست بدار
تا به امکان پرنده شدن نزدیک شوم
به تخیل دیدار
به تصور آشنای دیوانگی
کنون که ناگزیرِ فاصلهایم
و اگر نبودیم شاید روزی بیدار میشدیم
و از اسارت این عشق میمردیم
من به آرزوهای نرسیده مومنم
مرا از همین فاصله دوست بدار
کنون که ناگزیرِ فاصلهایم