اَز بَرَت دامَن کِشان رفتم اِی نامِهربان
اَز منِ آزُرده دِل کِی دِگَر بینی نِشان
رفتَم که رَفتَم
رَفتَم که رَفتَم

از منِ دیوانه بُگذَر، بُگذَر اِی جانانِ بُگذَر
هرچه بودی
هرچه بودَم
ناگهان رَفتم که رَفتم
رَفتَم که رَفتم