از خاک قبرستان،قاصدک هایی خواهد رویید؛
از بذر استخوان مردگان
استخوان هایی که روزی پناه هزاران امید و آرزو بوده اند
و به هنگام مرگ آخرین نفس هایشان را به باد سپرده اند!
پس روزی اگر قاصدکی را یافتی
چشمانت را ببند و به ترانه ی باد گوش بسپار.
صدای خسته ای را خواهی شنید که با تو می گوید:
با شیرین ترین آرزوهایت،دلتنگی این روزهایت را رفع کن
و بدان، مردگانِ بی جان، روزی، دلتنگ ترینِ زندگان بوده اند.

?مینا هاتفی