دردا کشیده که چون غمت

آتش به جانم

بی تو چگونه سر کنم

دیگر ندانم

باور ندارم چگونه ز دستت ربوده خزان نوبهار مرا

باور نداری که رفتن جانت گرفته ز جانم قرار مرا

دانم در این کنج خانه دگر

شادی نگیرد سراغ مرا

کولاک بی ره و سرد زمان

خشکانده چون جان باغ مرا
#ماندانا