جشنهای چهارگانه دیگان:

نیاکان ما در هر ماه، با برابر شدن نام روز و نام ماه در گاهشماری ایران زمین، جشنی را برگزار میکرده اند. بنابراین، در هر ماه یکی جشن ماهیانه داشته ایم. اما در ماه دی، چهار جشن دیگان داریم، زیرا نام چهار روز از ماه، با نام آفریدگار نامگذاری شده است.

واژه "دی" یا "دادار" در فارسی همان واژه «ددوش» در اوستا، و «داتار» در پهلوی است که صفت اهورامزدا و به معنی «آفریدگار» است.

روزهای1 و 8 و 15 و 23 هر ماه و مزین به نام «دی» و دادار هستند.

چهار جشن اصلی که در دی ماه برگذار میشود و جشن های ستایش آفریدگار هستند، عبارتند از:

1. جشن دیگان یکم: نخستین روز از هر ماه، به نام "اورمزد" یا اهورامزدا نامگذاری شده است. بنابراین، نخستین جشن دیگان در گاهشماری زرتشتی، یکم دیماه است که در گاهشماری رسمی امروز ایران به روز 25 آذر میفتند، زیرا در گاهشمار قدیم ماه ها همه 30 روزه بوده اند اما در گاهشمار جدید شش ماه نخست سال 31 روزه هستند.


2. جشن دیگان دوم: هشتمین روز از هر ماه، به نام "دی به آذر" نامگذاری شده است؛ یعنی آفریننده آتش. بنابراین، دومین جشن دیگان در گاهشماری زرتشتی، هشتم دیماه است که در گاهشماری رسمی امروز ایران به روز دوم دیماه میفتند، زیرا در گاهشمار قدیم ماه ها همه 30 روزه بوده اند اما در گاهشمار جدید شش ماه نخست سال 31 روزه هستند.


3. جشن دیگان سوم: پانزدهمین روز از هر ماه، به نام "دی به مهر" نامگذاری شده است؛ یعنی آفریننده مهر. بنابراین، سومین جشن دیگان در گاهشماری زرتشتی، پانزدهم دیماه است که در گاهشماری رسمی امروز ایران به روز نهم دیماه میفتند، زیرا در گاهشمار قدیم ماه ها همه 30 روزه بوده اند اما در گاهشمار جدید شش ماه نخست سال 31 روزه هستند.


4. جشن دیگان چهارم: بیست و سومین روز از هر ماه، به نام "دی به دین" نامگذاری شده است؛ یعنی آفریننده وجدان. بنابراین، چهارمین جشن دیگان در گاهشماری زرتشتی، بیست و سوم دیماه است که در گاهشماری رسمی امروز ایران به روز هفدهم دیماه میفتند، زیرا در گاهشمار قدیم ماه ها همه 30 روزه بوده اند اما در گاهشمار جدید شش ماه نخست سال 31 روزه هستند.

#بانو میترا