خب از اونجایی که رسم (گیس بریدن)یا (گیس بران) برای من جالب بودش گفتم برای شما هم ازش بگم.


گیس بریدن حرکتی نمادین برای نشون دادن اوج غم و عزا و سوگواری یا حتی نشونهی فقر یا مجازات شدن فردی هست که گیسش رو بریده گاهی هم زنان در تاریخ گیسوی خودشون رو به نشانه اعتراض بی پایان بریدند ،قدمت این حرکت رو از شعرهای شاهنامه هم میشه فهمید دقیقا اونجایی که فردوسی میگه:
همه بندگان موی کردند باز
فرنگیس مشکین کمند دراز
برید و میان را به گیسو ببست
به فندق گل ارغوان را بخست
اینجا فرنگیس در غم مرگ سیاوش گیسش رو میبره دیگه بماند که بقیه شاعران مثل حافظ هم شعرهای این چنینی در وصف گیسو بریدن سرودن. این رسم هنوزم میون قوم های لر و کرد و لک مرسومه به این صورت که زنان این قوم ها گیسوی خودشون رو میبرن و بر مزار عزیز از دست رفتشون میذارن یا به اسب اون آویزون میکنن به زبان بختیاری به این کار (پَل بریدن)میگن .
اما یه موضوع دیگه اینکه حتما شنیدید برای سرزنش یه دختر بهش میگن گیس بریده فلسفه این چیه؟
در گذشته وقتی دختر یا زنی سنت شکنی میکرد و پاش رو از گلیمش دراز تر میکرد برای مجازات اگر جونش رو میبخشیدن گیس اون رو به جاش میبریدن . توی رمان کلیدر اثر محمود دولت آبادی هم ایشون این سنت رو به قصه خودش اورده بود.