همه ادما میرن چه خوب چه بد و بعد هر رفتنشون فقط یه یادگاری از خودشون جا میزارن اونم دلتنگیه...
همون دلتنگی ای که ساعت ۲ شب از خواب بیزارت میکنه،سرت داد میزنه،جرت میده،اشکتو درمیاره اونقدری که دیگه تحمل باز کردن چشاتو نداری و اون دلتنگی که از ادمای سابق زندگیم جا مونده میشه گفت پررنگ تر از وجود تمام و کمال خودشون بوده، دردناک و زجر اوره.